Even zeuren.. (#1)

Zoals het een echte hollander betaamt heb ik natuurlijk ook zo af en toe mijn (grote(re)) ergernissen. Opmerkingen van anderen, programma's, "persoonlijkheden" en natuurlijk mijn eigen sores.. En ik heb natuurlijk al weer veel te lang niet geblogd.. waar ik mij natuurlijk ook groen en geel aan erger ;-) Magoed,..

Al weer 5 jaar wordt "mijn"/ons avondprogramma ingevuld met DWDD. In het begin met duo-presentatie maar nadat bleek dat het een blijvertje was alleen nog met Matthijs als anchorman. In de afgelopen jaren natuurlijk vaak en veel moeten (glim)lachen om de boeiende onderwerpen die ze brachten. Ook meerdere muzikale noviteiten heb er aan te danken. Maar volgens mij is de koek een beetje op. Natuurlijk, er kijken dagelijks nog heel veel mensen.. maar Matthijs valt zo in de herhaling. Alles is prachtig (qua muziek), opinie (zelfde opiniemakers), en niet alle rubrieken (zoals m.n. de wekelijkse cyclus van TV-fragmenten in het kader van een bepaalde gebeurtenis) zijn leuk/boeiend/interessant.. en dat komt volgens mij met name door de keuze voor commentatoren en tafelgasten.

Wat betreft die wekelijkse cyclus is/was er deze week WEL een hele goede. Dimitri Verhulst over de Ronde van Vlaanderen. Hoe die man al verhalend wel kan boeien. Geniaal! Maar ja,.. het is een Belg.. en een schrijver.. Natuurlijk zijn ook sommige tafelgasten, juist doordat ze wekelijks mogen aanschuiven, wel boeiend. Maar helaas schiet de redactie nog wel eens door in het doorbladeren van de Rolodex. Want wie was in vredesnaam dat kleine meisje dat zichzelf schrijfster noemt maar nog geen boek af heeft.. En gisteren Sylvana Simons.. waarom?! Had zij zich een week eerder niet geprofileerd als "super-fan" van Duran Duran die notabene door een ander op een van de bekendste nummers moest worden gewezen? Want anders had ze vast nog jaren gedacht dat "Wild Boys" dat programma van Jackass was.. of.. misschien kent ze dat niet (meer). Kortom, ze kwam nou niet echt snugger over. Maar gisteravond wist ze "glashelder" iets te vertellen over de minister van Defensie wat de voormalig staats-secretaris en partijgenoot niet eens wist. Ga je je toch afvragen of ze het zelf niet bij het verkeerde eind heeft..
En dan Matthijs,.. de harige golden retriever van de buis.. die wekelijks naar de kapper gaat.. maar waar je dus nooit iets van ziet omdat het misschien wel de cavia is van Marc-Marie.. Het zou wel eens interessante TV gaan worden als hij zijn hoofd kaal moet scheren vanwege de prestaties van ADO Den Haag.. gaat dit live gebeuren of zien we Matthijs een dag later opeens met een gladde kop.. en blijft die dan kaal?

Opmerkelijk.

Al heel lang geleden roeide ik nog wel eens. In mijn eerste jaar vrij fanatiek, maar toch niet fanatiek genoeg voor een van mijn roeimakkers.. die vervolgens eveneens bot ving bij de concurrende roeivereniging. Jaren later kwam ik hem als "fotograaf" tegen bij een symposium van mijn studie. Overigens op dat moment studeerde hij nog soort van dezelfde studie. Een fotocursus was uit de hand gelopen en na een tentoonstelling was het balletje "aan het rollen gegaan". Hij verdiende er redelijk mee. Zo af en toe keek ik wel eens op internet of ik nog iets van hem kon horen en/of zien. Met eigenlijk geen "hits" bij google.

Omdat ik zo af en toe nog wel eens kijk op Facebook/Hyves naar "oude vrienden/bekenden" dacht ik gisteren opeens weer aan hem. Geen flauw idee waarom, maar misschien had ik het niet moeten doen. Gevoelsmatig voel ik mij letterlijk weer een no-one. Hoedazo?

Zodoende kwam ik er achter dat hij geenszins stil had gezeten de afgelopen jaren en dat ik vermoedelijk op het verkeerde been was gezet door Google ofzo. Hij bleek onlangs zelfs op TEDx-Women te hebben gesproken! Ongelovelijk! En dus nog steeds fotograaf. Blaatverhalen uit 2007 ofzo dat hij de chirurgische messen in de kast had gelegd.. (hij is voor zover ik weet nooit verder gekomen dan het 3e jaar). Maar wat mij bij het uitpluizen van zijn Facebook en aanverwante Google-hits nog meer op viel waren enkele foto's. Of in ieder geval verwijzingen daar naartoe. De debuut"roman" van Sophie van der Stap bleek te zijn voorzien van zijn foto's! En die hadden destijds ook mijn aandacht getrokken.. De fotocredit's waren heel summier geweest: RVDA. Vermoedelijk toen ook wel gegoogeld in 2005 maar ik werd er toen niet veel wijzer van.. en hij heeft zelfs een heleboel Facebook-fans. Letterlijk! Omdat hij in het Amsterdamse circuit nog wel eens foto's maakte van het uitgaanspubliek.. die ze dan vervolgens op hun eigen pagina zette...

Kortom, de fotografie heeft hem geen windeieren gelegd.. en zie mij eens ploeteren.. zonder doorzettingsvermogen.. Om zijn favoriete quote aan te halen: GrrrrrRRRR.

She's gone..

Nou ja,.. daar heb ik het dan natuurlijk ook zelf naar gemaakt. En ook zelf gedaan eigenlijk. Misschien weet zij het nog niet eens! Vorige week schreef ik al dat ik toch wel wat overrompeld was door haar "relatie" met Fritzel. Ik ken 'm niet. Wil het ook niet. Hoeft gelukkig ook niet (meer). Maar onbewust werd hij mij wel op Facebook opgedrongen doordat hij in haar fotoboek (te) vaak langs kwam. Gelukkig hebben zowel Facebook als Hyveszo'n handige "verwijder vriend"-knop. "Weet u het zeker?". Ja. En aldus geschiedde. Natuurlijk, ze heeft nog wel mijn e-mail en telefoonnummer.. maar die zal ze vast niet meer gebruiken. Of toch wel? Om mij uit te kafferen dat ik haar zomaar heb "gedelete". Ik hoor het nog wel.. of niet.

Is en blijft natuurlijk ook een vreemde gewaarwording. Tenminste, dat vind ik. Dat je vrienden kunt deleten. Vage kennissen die je al heel lang niet hebt gezien/gesproken is natuurlijk minder erg. Maar als het iemand is waarmee je toch al enige tijd intensief hebt gemaild/gechat blijft het raar. Ik vind het zelf zoiezo telkens weer een leeg gevoel als ik terug kom op (meestal Hyves) een profiel waar je "vrienden" hebt en er opeens iemand weg is. Gisteren stond de teller toch nog op 68? En nu is ie 67! Wie-o-wie! Wie is het meest (on)waarschijnlijk? Nee, toch niet die?! Het lijkt in mijn kennissenkring op dit moment zoiezo de trend te zijn om van Hyves over te gaan naar Facebook. Een enkeling mailt iedereen nog vriendelijk dat hij/zij stopt met Hyves en dat als je echte vrienden wil blijven moet je maar langskomen! En terecht natuurlijk. Ontvrienden kan dus juist ook aanleiding zijn om vriendschappen te versterken, het letterlijk weer te verlevendigen. Kortom tijd dat ik weer eens echte mensen die er toe doen ga mailen/bellen.

Vervolgens..

Tjee,.. al weer bijna een half jaar verder en eindelijk is zij eruit. Nu ik nog. Zoals eerder beschreven ging zij een maand weg met een ander. Het idiote is alleen dat desondanks hun vriendschap (nog) geen relatie werd. Wazig verhaal allemaal. Hij en/of zij zouden wat afstandelijk zijn geweest. Maareh,.. misschien zou het toch nog wat kunnen worden. Terwijl zij op vakantie was en mij toch nog een beloofd kaartje stuurde (dat ze niet eens ondertekende! Tuurlijk, ik heb niet veel vrienden die tegelijkertijd in Japan waren. Maar toch) had ik mij voorgenomen alle contact te verbreken. Mijnerzijds dan. Maar toen zij na terugkomst toch weer begon te MSN'n/Facebook'n kon ik dat niet weerstaan. Wederom soms (te) lange chatsessies waarin dus onder andere haar twijfels over Sjaak (zo zal ik 'm maar even noemen) naar voren kwam. Het klonk mij als: dumpen die gast, hij is het/je niet waardig. Omdat ik zelf de afgelopen weken niet elke avond meer chat-online was viel het recent pas op nadat ze een nieuwe profielfoto op Facebook had gezet: "in a relationship". Hmmm.. dan toch? En bij navraag bleek Sjaak inderdaad nu te zijn verworden tot haar "ware". Maar zo aan haar verhalen te horen ("Nee, hij heeft nu geen tijd voor me. Studie, nieuwe baan,.. blabla..") had ik toch gelijk weer het idee: dumpen!! Grote boog omheen lopen, hij is je niet waard! Maar goed,.. ze zoekt het maar uit. Het is haar leven. En aangezien ik haar het afgelopen half jaar alleen nog maar op de digitale snelweg gezien heb ben ik dan ook geneigd om te zeggen: Adios! Maar op een of andere manier durf/wil/kan ik haar nog niet ontvrienden. Stom natuurlijk.. en zeker als ik er bij bedenk dat ik het nog veel erger zou vinden als zij mij zou/zal ontvrienden.. Afwachten maar..

This can only happen to me..

Tja,.. ach,.. wat zal ik zeggen. K@t (zie voorgaande blog). Het mag/zal niet zo mogen zijn. I'm losing her.. En aan wie? Geen flauw idee.. Dat zal mij wel altijd een raadsel blijven. Maar goed, het blijft dubieus. En raar. Leer je iemand kennen op internet die daadwerkelijk een beetje in mijn "plaatje" past, en met wie ik bij wijze van spreken wel kinderen zou willen hebben (al wil zij dat niet,.. en misschien is dat ook wel een breekpunt,.. ookal ben ik nu ook nog niet zo van de kinderen). Reizen in/naar Scandinavie, IJsland, Australie, Japan, Portugal (Lissabon).. ik zag het ons zo samen doen.. behalve dan dat zij dat bijna allemaal al eens gedaan had.. en ik dus in feite gewoon een vreselijk groentje.. en zie wat 11-jaar studie mij opgeleverd heeft? En misschien is dat ook wel zo'n breekpunt.. Maar goed,.. ookal MSN' ik mij nog suf met Domi,.. en MSN't zij vrolijk mee.. ze geeft mij weinig kans.. fijn is dat.. niet dus.

En het begon nog wel zo mooi! Op de dag dat mijn tweede geplande IJsland-reis keihard in duigen viel: 14 mei 2010. Opeens een leuke mail van haar via een van die fantastische datingsites.. en vele mails volgden.. Net als de eerste date na een week.. na een nachtdienst. Misschien niet helemaal fris (ik dan).. maar het voelde goed..
Drie weken later met frequente e-mail/chat-wisselingen kwam opeens soort van het hoge woord eruit. Ze ging op reis (dat wist ik al) met iemand die ze eerder had leren kennen maar die haar een maand eerder had laten staan voor een ander maar nu zelf misschien was gedumpt.. maar dat durfde zij niet te vragen. Maar goed,.. ze gingen dus wel samen op vakantie en daarom had ze met hem afgesproken en ze had weer soort van een "goed" contact met hem.. en kon niet helemaal uitsluiten dat er iets zou kunnen gebeuren tijdens hun vakantie. Euh,.. daar zat ik dan bij onze tweede "tussen" date op 11 juni.. die tot dat moment gezellig was. Nog keihard getwijfeld om toen zij naar het toilet was hard weg te lopen. Maar dat leek mij niet gepast,.. zeker niet bij iemand die ik heel leuk vind. Ik moet daar welhaast met open mond naar haar hebben zitten luisteren. Vol ongeloof, gene, en misschien ookal wel enige woede. Want wat flikt zij mij nou?! Zo dom/stom/bizar als het kan klinken zijn we intensief blijven mailen/MSN'n. Want ik moest en zou haar terug winnen / van het tegendeel overtuigen.. en bovendien iemand die zoveel tijd in de ander steekt.. dat moet toch ook wat betekenen? Op de 3e date, dagje loungen bij Parkpop, zat ik er inmiddels hopeloos bij.. zou het ondanks de eerdere berichten nou wel of niet iets kunnen worden.. een dag later kwam het antwoord: nee,.. hoor dit was "gewoon" een vriendschappelijk middagje geweest. Oke,.. en bedankt.. Desondanks chatten we nog steeds 1-2uur per dag.. Idiotie ten top. Dumpen,.. zij heeft jou toch ook gedumpt?! Ik vrees van wel,.. maar blijft lastig.. als je iemand moet los gaan laten waarvan je dacht echt een klik te hebben.. maar die klik dus niet wederzijds blijkt te zijn geweest.. en misschien zelfs wel onder valse voorwendselen te zijn aangegaan. Ben ik iemand die tijd nodig heeft om "over" de ene "relatie" heen te komen.. in korte tijd weet zij blijkbaar te switchen van de ene naar de andere.. K@t,.. en jammer. Heel jammer. Voor mij. Maar waarschijnlijk ook wel voor haar..

Rest mij de vraag,.. mis ik nou echt het relatie-gen,.. ben ik nou echt zo'n dromer,.. ga ik ooit een leuke meid vinden die mij leuker vindt dan alleen maar voor de vriendschappelijk chat,..? Vragen waar vermoedelijk niemand het antwoord op heeft.. lastig.

K@t.

Er zijn van die dingen die je liever niet ziet hoort. Enerzijds omdat het je geld kost en anderzijds omdat het "pijn" doet. Waar gaat het over vraag je je misschien af? Gewoon hele banale dingen zoals een bestelling die je doet in het buitenland. Je krijgt tracking-details.. en dan zie je opeens dat het pakketje bij de "customs" ligt. Dat betekent meestal maar een ding.. INVOERbelasting! Jippie!! Kut geldwolven bij de douane. Alsof hetgeen je in het buitenland (waar je dus ook belasting hebt betaald.. of in sommige gevallen dus iets TWEEDEHANDS hebt besteld) nog niet genoeg betaald hebt. Nee hoor,.. daar kan makkelijk nog wat invoergeld en "administratie"kosten over heen.. Met als 2e grote ergernis dat het pakket dus onnodig lang ergens "vastgehouden" wordt. Zowel de delay als de extra kosten, daar kan ik zo kwaad om worden!

Het tweede is natuurlijk gewoon mijn dramatische levensverhaal. Keihard werken voor mijn geld met over het algemeen stank voor dank (soms letterlijk als je weer boven een sterk riekend "project" staat.) En de liefde van mijn leven ontglipt mij ook telkens weer. Zoals in mijn vorige blog nog V-day best wel op niets uit liep.. heb ik toch ook het idee dat ik met mijn huidige "vlam" ook niet tot aan het altaar ga komen. Of dat nou gewoon paranoia is (mede door het feit dat ze met een ander een verre reis gaat maken, ookal kende ze hem al van voor mij) of een reeel voorgevoel. Ik weet het niet. En misschien wil ik dat ook wel helemaal niet! We hebben tenslotte dagelijks mail en "ruim" MSN-contact.. en ik wil gewoon dat het werkt! Ik vind haar leuk! Maar ja,.. het moet dan wel van 2 kanten komen.. misschien is dat er ook wel gewoon.. maar het knaagt toch wel een beetje.. zeker omdat er 5 weken tussen onze echte dates in komt te zitten. We/I shall see. Hoping for the best.

Valentijnsdag.

Wat door critici ook wel wordt gezien als het/een feest voor de commercie, Valentijnsdag, kan voor sommigen heel goed uitpakken en van voor anderen slechts onbevredigend. Stelletjes hebben het wat dat betreft een stuk makkelijker. Die hebben zekerheid over en wie ze hun liefde mogen betuigen. Bij singles is dat een stuk lastiger. Tenzij ze aan het daten zijn,.. dat zou het makkelijk moeten maken. Niets is minder waar. Tenminste voor mij dan. Denk je geleidelijk in een relatie verzeild te kunnen raken houdt zij voortdurend de boot af. Kan,.. maar als je dan als reply (via een oude e-mail!) op een kaart met present voor knettergek wordt uitgemaakt.. slaat de twijfel toch al wel sneller over in afkeer. Is dit wat je had gedacht van Valentijnsdag? Natuurlijk is "knettergek" niet per definitie negatief. Maar als je daarbij bedenkt dat er verder geen tot weinig response komt via chat/mail o.i.d. op de dag zelf geeft dat een giga K-gevoel. Als ik niet beter wist heeft ze dan toch stiekem toch een ander ofzo. De exit-mail is al reeds geschreven.. het verzenden moet nog komen.. op Valentijnsdag? Misschien..

Raar. / Goodbye Jules.

Het is gewoon raar. Het was zoiezo een raar beest. Jules. Kat. Roodharig. Ondeugend. Schuwig. Jolig. Grappig. Toch ook wel gezellig / huiselijk. Maar nu is hij er gewoon niet meer. 3 weken terug vloog hij nog door het huis. Sinds vanmiddag vliegt hij voor altijd. Overal, nergens maar met name in onze herinnering. Nierfalen was de diagnose. Nooit gedacht dat dat zo veel sneller en ellendiger kan verlopen dan bijvoorbeeld kanker. Dat zou hij mogelijk ook hebben in zijn oog,.. melanoom ofzo. Maar ja.. die vlek zat er al jaren.. Vorige week nog in de auto, bijna los, zat je op mijn schoot de wijde wereld in te kijken. Even helemaal vergeten dat je net van bij de dierenarts kwam.. en dat we je veel te lang in de auto lieten zitten wachten op ons.

En nu, vandaag, vanmiddag, heb je dan toch de reis aanvaart naar elders. Hemeltjelief, wat moet jij hebben afgezien.. in afwachting van mij. Want ik moest weer even weg.. voordat jij mocht inslapen. Gelukkig was dat uiteindelijk niet nodig en heeft het nummer van Cutting Crew weer een zeer levendige herinnering gegeven. Je mocht vannacht al gaan, maar ik begreep vanmiddag pas dat je al die tijd gehunkerd moet hebben naar nog een klein beetje frisse herfstlucht in jouw achtertuin. En daar heb je dan eindelijk ook los kunnen laten.

Jules, gek beest, we zullen je vreselijk missen! Daarom Loney' Dear's "Summers" gaat nog vaak gedraaid worden.